Język wschodnio-skarlandzki (wschodnio-skarlandzkie la idyoma scarlaniol-oriental, także scarlaniol) - język należący do grupu jezyków romańskich, powstały w wyniku wymieszania się języka hiszpańskiego (którym mówili skarlandcy kolonizatorzy Estelli Wschodniej) z jezykami miejscowymi; zauważalne są także wpływy języka polskiego i portugalskiego, zwłaszcza w dialektach południowych występujących przy granicy z Rzeczposopolitą Obojga Narodów. Obecnie niemal całkowicie wymarły (obecnie mówi nim mniej niż 7% ogółu mieszkańców Estelli Wschodniej), planowane są próby rekonstrukcji języka.
Język wschodnio-skarlandzki zapisywany jest przy pomocy 22 liter alfabetu łacińskiego, przystosowanego do jego potrzeb.
A /a/, B /be/, C /ce/, CH /che/, D /de/, E /e/, F /ef/, I /i/, J /jota/, K /ka/, L /el/, M /em/, N /en/, O /o/, P /pe/, R /er/, S /es/, T /te/, U /u/, V /uve/, Y /i rea/, Z /set/
Wymowa na ogół zblizona jest do polskiej, jednak z kilkoma wyjątkami
Język wschodnio-skarlandzki zapisywany jest przy pomocy 22 liter alfabetu łacińskiego, przystosowanego do jego potrzeb.
A /a/, B /be/, C /ce/, CH /che/, D /de/, E /e/, F /ef/, I /i/, J /jota/, K /ka/, L /el/, M /em/, N /en/, O /o/, P /pe/, R /er/, S /es/, T /te/, U /u/, V /uve/, Y /i rea/, Z /set/
Wymowa na ogół zblizona jest do polskiej, jednak z kilkoma wyjątkami
- ni jest odpowiednikiem hiszpańskiego ñ wymawiane jak polskie ń
- ea jak a
- eu, au u wymawiane jest tu jak polskie ł
- z jak polskie s
- es jak ess
- i przed samogłoską ulega wydłuzeniu; brzmi jak polskie j
- j jak polske, dźwieczne h
- y jak polskie j
- ch jak polskie cz
- c w zbitce z a czytane jako k